گازهایی که در طول زندگی شاید با آن سروکار داشته باشید.

زنون

زنون زنون یا گزنون عنصر شمارهٔ ۵۴ در جدول تناوبی عناصر است. محتویات ۱تاریخچه ۲مشخصات ۳خواص ۴طرز تهیه ۵کاربرد ۶نگارخانه ۷منابع تاریخچه کشف هلیم و آرگون این اندیشه را به وجود آورد که احتمال دارد عناصر دیگری از گروه گازهای بی اثر وجود داشته باشد رامسی و تراورس به جستجوی این عناصر پرداختند و به سال ۱۸۹۸ سه گاز جدید در باقی‌مانده هوای مایع کشف کردند. آنها این سه گاز را زنون نئون و کریپتون نامیدند این گاز در سال ۱۸۹۸ در انگلستان توسط William Ramsay (ویلیام رامسای) و Morris Travers (موریس تراورز) بعد از کشف کریپتون و نئون از هوای مایع کشف شد. نام زنون (xenon) صورت خنثی از واژه یونانی xenos به معنی غریب است و می‌توان آن را به غریبه ترجمه کرد مشخصات زنون عنصری با عدد اتمی ۵۴؛ در گروه گازهای بی اثر یا نجیب و در دوره پنجم جدول تناوبی جای دارد. جرم اتمی ۱۳۱٫۳۰؛ ظرفیتها ۲٬۴٬۶و ۸. دارای نه ایزوتوپ پایدار است. یونهای زنون در موتور یونی ساخت ناسا کاربرد دارد خواص گاز یا مایع بیرنگ، بی‌بو. گاز دارای چگالی۵٫۸۶۷۱ گرم بر لیتر (هوا=۱٫۲۹) و ثابت دی الکتریک برابر ۱٫۰۰۱۲ مایع آن دارای نقطهٔ جوش-۱۰۸٫۱۲ درجه سلسیوس نقطه ذوب -۱۰۶٫۹ درجه سلسیوس غیرقابل سوختن؛ غیر سمی. از نظر شیمیایی غیرفعال است، اما کاملاً بی اثر نیست. ترکیب‌های زنون عبارت‌اند از:فلوروید زنون(II)، هگزا فلوروید زنون، فلورید زنون (I)، اکسید زنون(VI) پرگزنات سدیم طرز تهیه تقطیر جزء به جزء هوای مایع کاربرد لوله‌های لومینسانس لامپهای فلاش زن در عکاسی لیزر مطالعات ردیابی فلوئوریتمری بی‌حسی لامپ‌های ماشین (HID) نگارخانه طیف لامپ تخلیه پر شده توسط گاز نجیب گزنون ظاهر Colorless gas, exhibiting a blue glow when placed in a high voltage electric field Spectral lines of xenon ویژگی‌های کلی نام، نماد، عدد گزنون، Xe، 54 تلفظ به انگلیسی ‎/ˈzɛnɒn/‎ ZEN-on[۱] or ‎/ˈziːnɒn/‎ ZEE-non[۲] نام گروهی برای عناص ...

دی اکسید گوگرد

دی اکسید گوگرد گوگرد دی‌اکسید یک ترکیب شیمیایی به شکل گاز در دمای اتاق با فرمول شیمیایی SO2 می‌باشد. این ماده توسط آتشفشان‌ها و بسیاری از فعالیت‌های صنعتی تولید می‌شود. سوختن نفت و زغال سنگ به علت وجود ترکیبات گوگردی در آن‌ها با تولید این گاز همراه است. معمولاً کاتالیزگرهایی چون NO2 در جو باعث واکنش این گاز با بخار آب موجود در هوا و تشکیل اسید سولفوریک می‌شود. این گاز بی‌رنگ سمی دارای جرم مولی ۶۴٫۰۷ گرم بر مول، چگالی ۲٫۵۵۱ گرم بر لیتر، نقطهٔ ذوب ۷۵٫۵- درجهٔ سانتی گراد و نقطهٔ جوش ۱۰٫۰- درجهٔ سانتی گراد است و اشتعال زا نیست. محتویات ۱ساختمان ۲واکنش‌ها ۳ساخت ۴استفاده‌ها ۴.۱سولفوریک اسید ۴.۲نگه دارنده ۵منابع ساختمان مولکول گوگرد دی‌اکسید یک مولکول دارای رزونانس می‌باشد. رزونانس این مولکول بین دو پیوند S-O می‌باشد و سه ساختار رزونانسی آن در شکل نشان داده شده‌اند. طول پیوند S-O در مولکول سولفور دی‌اکسید (۱۴۳٫۱ پیکومتر) از طول پیوند S-O سولفور مونو اکسید(۱۴۸٫۱ پیکومتر) کوتاه‌تر است. به این معنی که انرژی این پیوند در مولکول SO2 بیشتر است و دانشمندان به این دلیل به وجود ساختار رزونانسی این مولکول پی برده‌اند. واکنش‌ها گوگرد دی‌اکسید به راحتی با مواد قلیایی واکنش می‌دهد و نمک‌های سولفیت را به وجود می‌آورد SO2 2 NaOH → Na2SO3 H2O همچنین این ماده با هالوژن‌ها واکنش می‌دهد و نمک‌های هالیدی را به وجود می‌آورد. SO2 Cl2 → SO2Cl2 ساخت این ماده با سوختن گوگرد ایجاد می‌شود. S8 8 O2 → 8 SO2 هیدروژن سولفید و ترکیبات زیست کره هم مانند گوگرد حین سوختن گوگرد دی‌اکسید تولید می‌کنند. 2 H2S 3 O2 → 2 H2O 2 SO2 گرمادهی به کانی‌های سولفیدی نیز این گاز را آزاد می‌کند. 4 FeS2 11 O2 → 2 Fe2O3 8 SO2 2 ZnS 3 O2 → 2 ZnO ...

ایزوبوتانول

ایزوبوتانول (به انگلیسی: Isobutanol) با فرمول شیمیایی C۴H۱۰O یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۶۵۶۰ است. که جرم مولی آن 74.122 g/mol می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، مایع بی‌رنگ است. تاثیر این ماده بر سلامت در صورت تماس پوستی (محرک)، تماس چشمی (محرک)، در صورت بلعیدن و یا استنشاق خطرناک است. اقدامات کمک های اولیه در مواجهه با این ماده تماس این ماده با چشم: اگر لنز تماسی در چشم مصدوم است، آن را خارج نمایید. فورا چشم را با آب جاری به مدت 15 دقیقه به صورتی که چشم ها باز باشد بشویید. از آب سرد استفاده کنید. مراقبت های پزشکی را دریافت کنید. تماس این ماده با پوست: در صورت تماس این ماده با پوست، فورا پوست را با مقدار زیادی آب بشویید. قسمت تحریک شده را با کرم نرم کننده پوست بپوشانید. لباس ها و کفش های آلوده را از تن مصدوم در بیاورید. از آب سرد استفاده کنید. قبل از استفاده مجدد از لباس های آلوده، آنها را بشویید. کفش ها را بطور کامل تمیز کنید. مراقبت پزشکی دریافت کنید. استنشاق این ماده: اگر این ماده شیمیایی استنشاق شد، فرد را به هوای آزاد ببرید. در صورتی که تنفس قطع شد، به مصدوم تنفس مصنوعی بدهید. اگر تنفس به سختی آنجام می شود به فرد با دستگاه اکسیژن بدهید. اگر این علائم رفع نشد، به پزشک مراجعه کنید. بلعیدن و خوردن این ماده: فرد را وادار به استفراغ نکنید. به فرد مصدوم به هیچ وجه چیزی نخورانید، مگر به تشخیص پزشک. اگر فرد بی هوش است، به هیچ وجه به فرد چیزی نخورانید. کراوات، جلیقه، گردنبند و امثال آنها را در بیاورید. اگر علائمی مشاهده شد به پزشک مراجعه کنید. اطلاعات آتش و انفجار این ماده قابلیت آتش زایی: آتش زا است. مواد مناسب برای خاموش کردن آتش این ماده: مایع آتش زا. قابل حل و یا پراکندگی در آب. در آتش سوزی های کوچک: از پودر شیمیایی خشک استفاده کنید. در آتش سوزی های بزرگ: از فوم الکل، آب و یا مه استفاده کنید. از جت آب سرد فقط به صورت رگه های آب استفاده کنید. اینگونه کار کردن باعث جلوگیری از ایجاد مجدد آتش، سوختن خود به خود و یا انفجار می شود. کنترل های تماسی و حفاظت فردی در برابر این ماده عينك حفاظ دار )اسپلش گاگلز(. لباس كار. رسپيراتور بخارات. مطمئن شويد كه از يك رسپيراتور )ماسك تنفسي( تاييد شد ...

کریپتون

کریپتون کریپتون (Krypton) عنصر شیمیایی با نشانهٔ Kr، عدد اتمی ۳۶، جرم اتمی ۸۳٫۸۰، شش ایزوتوپ پایدار و چند ایزوتوپ ساختگی پرتوزا دارد. از گروه گازهای نجیب و تناوب چهارم جدول تناوبی، گازی است بی‌رنگ، بی‌بو و ۱٫۱۸ مرتبه از هوا سنگین تر است. نام آن از واژهٔ کریپتوس (kryptos به معنای مخفی) گرفته شده‌است؛ زیرا مدت زیادی کشف نشده باقی مانده بود. قابل سوختن و سمی نیست. در دمای نیتروژن مایع بر اثر تخلیه الکتریکی با فلوئور ترکیب می‌شود و KrF۲ و KrF۴ می‌دهد که در دمای معمول تجزیه می‌شود. به میزان ۰٫۰۱۰۸ درصد هوا را تشکیل می‌دهد و بر اثر تخلیهٔ الکتریکی، نور بنفش کم رنگ ایجاد می‌کند. محتویات ۱تهیه ۲کاربرد ۳نگارخانه ۴منابع تهیه از تقطیر جزء به جزء هوای مایع. کاربرد برای پر کردن لامپ‌های فلوئورسنت ، لامپ‌های معمولی برق، لامپ‌های ویژه دیگر، لیزر و عکسبرداری با سرعت زیاد. نگارخانه طیف لامپ تخلیه پر شده توسط گاز نجیب کریپتون ظاهر Colorless gas, exhibiting a whitish glow when placed in a high voltage electric fieldSpectral lines of Krypton ویژگی‌های کلی نام، نماد، عدد کریپتون، Kr، 36 تلفظ به انگلیسی ‎/ˈkrɪptɒn/‎ KRIP-ton نام گروهی برای عناصر مشابه گازهای نجیب گروه، دوره، بلوک ۱۸، ۴، p جرم اتمی استاندارد 83.798 گرم بر مول آرایش الکترونی [Ar] 3d10 4s24p6 الکترون به لایه 2, 8, 18, 8 ویژگی‌های فیزیکی حالت گاز چگالی (0 °C، 101.325 kPa)3.749 g/L چگالی مایع در نقطه جوش 2.413[۱] g·cm−۳ نقطه ذوب 115.79 K،‎ -157.36 °C،‎ -251.25 °F نقطه جوش 119.93 K،‎ -153.22 °C،‎ -244.12 °F نقطه سه‌گانه 115.775 K (-157°C) ،‎ 73.2 kPa نقطه بحرانی 209.41 K، 5.50 MPa گرمای هم‌جوشی 1.64 کیلو ...

متان

متان متان (به انگلیسی: Methane) با فرمول مولکولی CH۴ یک گاز گلخانه‌ای است و به عنوان سوخت بکار می‌رود. متان ساده‌ترین آلکان است. ماده اصلی گلخانه‌ای بیشتری نسبت به دی‌اکسید کربن دارد. امّا به این خاطر که مقدار آن در هوا کره کمتر از کربن دی‌اکسید است، گازکربنیک را عامل اصلی.همچنین گفتیم که این گاز یک گاز گلخانه ای است. ویژگی‌ها در شرایط استاندارد دما و فشار این گاز بی بو و بی‌رنگ و نافذتر و سبک‌تر از هوا است و اولین ترکیب سلسله هیدروکربن‌های اشباع شده به شمار می رود. این گاز در طبیعت از تجزیه و پوسیده شدن مواد آلی به ویژه فساد گیاهان در مرداب‌ها حاصل می‌شود، به همین جهت آن را «گاز مرداب» نیز می‌نامند.[۴] نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] Methane[۱] (substitutive) Tetrahydridocarbon[۱] (additive) دیگر نام‌ها[نهفتن] Marsh gas[نیازمند منبع] Methyl hydride[نیازمند منبع] شناساگرها شماره ثبت سی‌ای‌اس 74-82-8 پاب‌کم 297 کم‌اسپایدر 291 شمارهٔ ئی‌سی 200-812-7 شمارهٔ یواِن 1971 KEGG C01438 MeSH Methane ChEBI CHEBI:16183 ChEMBL CHEMBL17564 شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس PA1490000 مرجع بیلشتین 1718732 مرجع جی‌ملین 59 3DMet B01450 جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1 SMILES [نمایش] InChI [نمایش] خصوصیات فرمول مولکولی CH4 جرم مولی ۱۶٫۰۴ g mol−1 شکل ظاهری Colorless gas بوی Odorless چگالی 655.6 μg mL−1 دمای ذوب −۱۸۲٫۵ درجه سلسیوس; −۲۹۶٫۴ درجه فارنهایت; ۹۰٫۷ کلوین دمای جوش ‎-164–160 °C, 109-113 K, -263–256 °F انحلال‌پذیری در آب 22.7 mg L−1 log P 1.09 ساختار شکل ...

مونوکسید کربن

مونوکسید کربن کربن مونوکسید (به انگلیسی: Carbon monoxide)، (با فرمول شیمیایی CO)،گازی است که بر اثر سوختن ناقص کربن بوجود می‌آید. این گاز بسیار سمی است اما رنگ و بوی خاصی ندارد. به همین دلیل کربن مونوکسید قاتل نامرئی نامیده می‌شود. میل ترکیبی کربن مونوکسید باهموگلوبین خون حدود ۲۰۰ برابر بیشتر از میل ترکیب گاز اکسیژن است. در خون انسان حدود ۵ درصد کربن مونوکسید وجود دارد اما اگر این مقدار به ۲۰ درصد برسد باعث مرگ خواهد شد. تأثیر کربن مونوکسید بر انسان ۱۱۲/۸ پیکومتر فاصلهٔ میان کربن و اکسیژن است. وقتی کربن مونوکسید وارد سیستم تنفسی شخصی شود بلافاصله با گلبول‌های قرمز شخص وارد واکنش شده و باعث می‌شود كه اکسیژن کمتری به اعضای بدن برسد که اولین عارضه این مسئله در ابتدا سوزش چشمها و پس از سپری شدن زمانی بین ۱ الی ۲ ساعت بسته به غلظت گاز کربن مونواکسید موجود در مکان فرد احساس خواب آلودگی و خستگی مفرط می‌کند. در این حالت اعضای بدن گِزگِز کرده و اگر بدن شخص حساس باشد دچار خونریزی بینی می‌شود. اگر شخص سعی کند سرپا بایستد دچار سرگیجه به همراه حالت تهوع شده و چشمها در این حالت اغلب سیاهی می‌رود. در ادامه ممکن است شخص دچار بیهوشی شود. البته روند تمام این عوامل منوط به شرایط فیزیکی بدن فرد و شرایط محل سکون و البته عواملی از جمله شرایط زندگی فرد مورد نظر از جمله سیگاری بودن محیط کاری و … که باعث تغییر در عملکرد ریه‌ها و سایر نقاط بدن بستگی دارد اما باز هم نتایج و روند مسمومیت در افراد مختلف با تمام شرایط بالا باز هم متغیر است و حتمی نیست. احتیاط را همیشه به خاطر داشته باشید. بعضاً دیده و شنیده‌هایی حاکی از اقدام عمدی افراد در معرض خطر مسمومیت ثابت کرده که دلایلی از جمله خود کشی با این گاز به ثبت رسیده پس اگر فرزند برادر خواهر یا هر فردی که دلایل یا شرایط نابهنجاری را تجربه کرده‌اند در گروه مسمومیت یا مرگ ناشی از استشمام این گاز قرار دارند. این افراد را تنها رها نکنید و سرکشی و مراقبت را فراموش نکنید. فرتور شبیه‌سازی شدهٔ سه‌بُعدی. یکی از نشانه‌های مسمومیت با کربن مونوک ...

پروپیلن

پروپیلن پروپیلن از برش‌های سبک نفتی به راحتی بدست می‌آید. این ترکیب را می‌توان از کراکینگ پروپان با برشهای سنگینتر (توسط بخار) تهیه کرد. اتیلن و پروپیلن در شمار اصلی‌ترین محصولات پایه پتروشیمی قرار می‌گیرند که ارزش افزوده‌ای بیش از مواد اولیه پتروشیمی نظیر گاز و نفتا دارند. اما در این میان پروپیلن، به دلیل وضعیت عرضه و تقاضای متفاوت، نیازمند نگاه ویژه‌ای است. در سال‌های اخیر توجه زیاد تولیدکنندگان به اتیلن، منجر به گسترش تولید اتیلن در مقابل پروپیلن گردیده است؛ به خصوص آنکه در مهم‌ترین روش‌های معمول تولید پروپیلن نیز مقدار زیادی اتیلن تولید می‌شود. در مطلب حاضر، ضمن بررسی رشد بیشتر تقاضای پروپیلن نسبت به تولید آن و ایجاد نگرانی‌های شدید برای تولیدکنندگان اتیلن همچون کشور ما، به معرفی تکنولوژی‌های نوینی برای تولید پروپیلن پرداخت شده‌است که مشکلات روش‌های معمول را ندارند: پروپیلن یکی از محصولات کلیدی پتروشیمیایی است که به عنوان خوراک برای تولید پلیمرهای مختلف و محصولات میانی به کار می‌رود. مهم‌ترین مشتقات پروپیلن عبارتند از: پلی‌پروپیلن، آکریلونیتریل، پروپیلن اکسید، فنول، اکسوالکل، اسید آکریلیک، ایزوپروپیل‌الکل، الیگومرها و دیگر مواد واسط مختلف که در نهایت به صورت مواد مورد نیاز صنایع الکترونیک، خودروسازی، ساختمان‌سازی، بسته‌بندی و نظیر آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. روش‌های متعارف تولید پروپیلن، عبارتند از ۱- کراکینگ بخار (تولید پروپیلن به صورت محصول جانبی تولید اتیلن) و ۲- بازیافت جریان‌های FCC پالایشگاه. معمولاً پروپیلن تولیدی این روش‌ها کم بوده و از بازده کافی برخوردار نمی‌باشد، از این رو بایستی وضعیت تقاضا برای پروپیلن در جهان را مطالعه کرده و پس از آن بررسی شود که آیا با این روش‌های متعارف می‌توان به تقاضای جهانی پاسخ گفت یا راهی جز توسعة تکنولوژی‌ها و یافتن روش‌های جایگزین تولید پروپیلن، به خصوص تولید پروپیلن بدون تولید اتیلن وجود ندارد. محتویات ۱عرضه و تقاضای پروپیلن در جهان ۲تکنولوژی‌های تولید پروپیلن ۲.۱الف- تکنولوژی‌های معمول (بازدهی پ ...

نئون

نئون نئون عنصری است شیمیایی با علامت اختصاری Ne و با عدد اتمی ۱۰. در طبیعت به صورت گاز بی‌رنگی موجود است. تخلیه الکتریکی در نئون رنگ قرمز مانندی منتشر می‌کند. همین ویژگی باعث شده که لامپ‌های نئون مصارف تبلیغاتی گسترده‌ای داشته باشند. ویژگی سرمازایی نئون ۴۰ برابر هلیوم مایع و ۳ برابر هیدروژن مایع است و مصارفی در یخچال‌سازی دارد. ریشه کلمه نئون یونانی و به معنی جدید است. محتویات ۱تاریخچه نئون ۱.۱گاز نئون ۱.۲لامپ نئون ۲ترکیبات ۳نگارخانه ۴منابع تاریخچه نئون گاز نئون در سال ۱۸۹۸ توسط شیمیدان انگلیسی به نام سر ویلیام رمزی و موریس در لندن کشف شد. آن‌ها همچنین دو گاز دیگر کریپتون و زنون را نیز در آزمایشگاه به وجود آوردند. لامپ نئون لامپ نئون توسط ژرژ کلود فرانسوی با استفاده از یک لوله خلا که داخل آن گاز نئون بود ساخته شد او پس از اینکار دو سر این لوله را به دو الکترود وصل کرد و پس از عبور جریان از این لوله نور قرمز رنگی ایجاد نمود. لامپهای نئون برخلاف لامپهای رشته‌ای عمری طولانی بین ۷ تا ۱۰ سال دارند و به دلیل مقرون به صرفه بودن و عمر بالای آن در تبلیغات فضای باز کاربرد بالایی دارند. لامپ‌های نئون به صورت لوله‌های شیشه‌ای محتوی گاز نئون ساخته می‌شوند که در دو سر آن مفتول یا میلهٔ آهنی وجود دارد و به شکل مختلف خم می‌شود، فشار گاز نئون در داخل این لوله‌ها فوق العاده کم است (حدود یک میلی‌متر جیوه)، اگر در سر این لوله‌ها ولتاژ کافی ایجاد شود، لوله‌های مذکور با نور قرمز روشن می‌شوند. گازها در حالت عادی عایق هستند ولی در اثر فشار الکتریکی بعضی از اتمها آن به یونهای مثبت و منفی تبدیل شده و به طرف قطبهای مخالفشان کشیده می‌شوند در اثر این یونیزه شدن جریان از لامپ عبور کرده و آن را نورانی می‌کند. قطر لوله‌های نئون که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد ۱۸ میلی‌متر است، طول این لوله‌ها بر حسب احتیاج ممکن است از چند سانتی‌متر تا چندین متر باشد. شدت جریانی که از لوله محتوی گاز نئون عبور می‌کند ۱۰ تا ...

نیتروژن

نیتروز اکساید

نیتروز اکساید مونوکسید دی نیتروژن یا نیتروز اکساید یا (N۲O) یکی از ترکیبات نیتروژن است که اولین بار در سال ۱۷۹۹ در دندانپزشکی استفاده شد. امروزه از آن در پزشکی برای القا و ادامهٔ بیهوشی استفاده می‌شود. این دارو همچنین با مقادیر مصرف کم به‌عنوان ضددرد در اعمال جراحی زنان و زایمان و برای عمل جراحی که در آن‌ها به بیهوشی کامل بیمار نیاز نیست، مصرف می‌شود. در جوامع غربی بصورت گسترده بمنظور ایجاد حس سرخوشی و توهم مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد بطوری که تخمین زده می‌شود در سال ۲۰۱۴ توسط نیم میلیون جوان بریتانیایی مصرف شده باشد.[۱] نیتروژن اکسید (N۲O) گازی بی‌رنگ، بی‌بو و غیرقابل اشتعال است. N۲O سمّی نیست اما خنده‌آور است. این گاز در ردهٔ اصلی گازهای گلخانه‌ای قرار داشته و آلوده کنندهٔ هوا می‌باشد. کاربرد نیتروژن اکسید در تقویت خودرو یکی از موارد کاربرد N۲O در تقویت خودرو است. نیتروژن اکسید یک سوخت نیست که با سوختن آن در موتور اتومبیل بتوان انرژی تولید کرد. این گاز وقتی وارد سیلندر می‌شود، به دلیل گرمای زیاد داخل محفظه به اتم اکسیژن و نیتروژن تجزیه می‌گردد. در این تجزیه پیوند بین اتم‌ها شکسته می‌شود. این عمل با گرفتن گرما از سیلندر همراه است در نتیجه دمای محفظهٔ احتراق کم می‌شود. خیلی سریع اتم‌های فعال اکسیژن با هم ترکیب شده و مولکول O۲ را به وجود می‌آورند. حال اگر ما مقداری سوخت اضافی وارد سیلندر کنیم می‌توانیم با گاز اکسیژن حاصله،سوخت اضافی را بسوزانیم و نیروی بیش تری تولید کنیم. توجه داشته باشید که سوزاندن سوخت اضافی زمانی ممکن می‌شود که دمای سیلندر پایین باشد و تجزیهٔ نیتروژن اکسید این حالت را فراهم می‌آورد. در این فرایند گاز نیتروژن هیچ نقشی در انفجار نخواهد داشت! N۲O در محفظه‌های تحت فشاری به نام Bottle Heaters یا Bottle Warmers در خودرو نگهداری می‌شود. فشار داخل این محفظه باید بین ۸۵۰ تا ۱۱۰۰ psi باشد تا بتواند گاز را در حالت مایع نگاه دارد. گاز از طریق شلنگ تحت فشار به مجر ...

نیتروژن دی اکسید

نیتروژن دی اکسید نیتروژن دی‌اکسید (به انگلیسی: Nitrogen dioxide) با فرمول شیمیایی NO۲• یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۳۰۳۲۵۵۲ است. که جرم مولی آن ۴۶٫۰۰۵۵ g/mol می‌باشد. این گاز در دمای معمولی زرد و در دماهای بالاتر به رنگ قهوه‌ای سرخ‌فام(خرمایی رنگ) است و سمی و بویی بسیار تند و زننده دارد. دی‌اکسید نیتروژن از مهمترین آلاینده‌های هوا به شمار می رود. هر سال میلیون‌ها تن از این گاز در اثر فعالیت‌های انسانی به ویژه مصرفسوخت‌های فسیلی تولید می‌شود. دی‌اکسید نیتروژن در ترکیب با هوای مرطوب تولید اسید نیتریک می‌کند که موجب پوسیدگی شدید فلزات می‌شود. همچنین در غلظت‌های بالا باعث ایجاد مه‌دود شده و میدان دید را به شدت کاهش می‌دهد و بر رشد گیاهان اثر منفی شدید دارد. این گاز از اثر گلخانه‌ای نیز برخوردار است.[۳] جستارهای وابسته ترکیب شیمیایی نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی نیتروژن دی‌اکسید نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی[نهفتن] Dioxidonitrogen(•)[۱] (additive) دیگر نام‌ها[نهفتن] Nitrogen(IV) oxide[۱]Nitrogen(II) oxide(-I)[نیازمند منبع] شناساگرها شماره ثبت سی‌ای‌اس 10102-44-0 پاب‌کم 3032552 کم‌اسپایدر 2297499 شمارهٔ ئی‌سی 233-272-6 شمارهٔ یواِن 1067 ChEBI CHEBI:33101 شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس QW9800000 مرجع جی‌ملین 976 جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1Image 2Image 3 SMILES [نمایش] InChI [نمایش] خصوصیات فرمول مولکولی NO2• جرم مولی 46.0055 g mol-1 شکل ظاهری Vivid orange gas چگالی 2.62 g dm-3 دمای جوش ‎21 °C, 294 K, 70 °F انحلال‌پذیری در آب Reacts فشار بخار 98.80 k ...

گوگرد هگزا فلوئورید

گوگرد هگزا فلوئورید گوگرد هگزا فلوئورید یا اس‌اف‌سیکس با فرمول SF۶ یک ترکیب معدنی بی‌رنگ، بی‌بو و اشتعال‌ناپذیر است که در دستهٔ گازهای گلخانه‌ایجای می‌گیرد. اس‌اف‌سیکس دارای هندسهٔ مولکولی شش‌وجهی است که از شش اتم فلوئور که به یک اتم گوگرد در مرکز پیوسته‌اند، تشکیل می‌گردد. مانند دیگر گازهای غیرقطبی به سختی در آب حل می‌شود اما در حلالهای آلی غیرقطبی حل‌شدنی است. معمولاً آن را به صورت گاز فشردهٔ مایع‌شده جابجا می‌کنند. چگالی آن در شرایط سطح دریا، ۶٫۱۲ گرم بر لیتر است.[۲] این گاز معمولاً به عنوان بازدارندهٔ جرقه‌زنی در تجهیزات ولتاژبالا استفاده می‌شود و نزدیک به پنج برابر از هوا سنگین‌تر است.[۳] محتویات ۱سنتز و واکنش ۲کاربردها ۲.۱خاصیت عایقی ۲.۲استفاده‌های پزشکی ۲.۳دیگر استفاده‌ها ۳گاز گلخانه‌ای ۴اثرات کاراندام‌شناختی و احتیاط‌ها ۵جستارهای وابسته ۶منابع سنتز و واکنش اس‌اف‌سیکس را می‌توان از در تماس قرار دادن گوگرد و فلوئور بدست آورد. این همان روشی است که هانری مواسان و پل لبیو در ۱۹۰۱ میلادیدر اکتشافاتشان به کار بردند.[۲] عملاً هیچ واکنش شیمیایی‌ای برای اس‌اف‌سیکس وجود ندارد. این گاز با سدیم گداخته واکنش نشان نمی‌دهد اما به صورت گرماده با لیتیمواکنش نشان می‌دهد.[۲] کاربردها سالانه ۸٫۰۰۰ تن اس‌اف‌سیکس تولید می‌شود که بیشتر آن (۶٫۰۰۰ تن) به عنوان دی‌الکتریک گازی در صنعت برق استفاده می‌شود. به عنوان یک گاز بی‌اثر در ریخته‌گری منیزیم و به عنوان یک پرکنندهٔ بی‌اثر در پنجره‌های دوجداره کاربرد دارد.[۲] خاصیت عایقی اس‌اف‌سیکس به عنوان مادهٔ گازی دی‌الکتریک در صنعت برق و در مدارشکنهای ولتاژبال ...

هیدروژن

هیدروژن هیدروژن یا آبزا (به انگلیسی: Hydrogen)، با نماد شیمیایی H نام یک عنصر شیمیایی در جدول تناوبی با عدد اتمی ۱ است.[۴] وزن اتمی این عنصر ۱٫۰۰۷۹۴ u است. هیدروژن سبک‌ترین عنصر در جهان است و بیش از دیگر عنصرها می‌توان آن را به صورت آزاد در طبیعت پیدا کرد. می‌توان گفت نزدیک به ۷۵٪ از جرم جهان از هیدروژن ساخته شده‌است.[۵] برخی جرم‌های آسمانی مانند کوتولهٔ سفید یاستاره‌های نوترونی از حالت پلاسمای هیدروژن ساخته شده‌اند؛ ولی در طبیعت روی زمین به سختی می‌توان تک اتم هیدروژن را پیدا کرد. ایزوتوپی از هیدروژن که بیشتر دیده می‌شود، پروتیوم نام دارد (بیشتر از نماد آن ۱H یاد می‌شود تا نام آن) این ایزوتوپ، یک پروتون دارد ونوترون ندارد و در ترکیب‌های یونی می‌تواند بار منفی (آنیون هیدرید با نماد –H) به خود بگیرد. همچنین بار مثبت آن نیز به صورت H یافت می‌شود که در این صورت تنها از یک پروتون ساده ساخته شده‌است. البته در حقیقت بدست آوردن کاتیون هیدروژن در ترکیب‌های پیچیده تری ممکن می‌شود. عنصر هیدروژن با بیشتر عنصرها می‌تواند ترکیب شود و می‌توان آن را در آب، تمامی ترکیب‌های آلی و موجودات زنده پیدا کرد. این عنصر درواکنش‌های اسید و قلیایی در بسیاری واکنش‌ها با داد و ستد پروتون میان مادهٔ حل شدنی و حلال نقش مهمی از خود نشان می‌دهد. هیدروژن به عنوان ساده‌ترین عنصر شناخته شده در دانش نظری بسیار کمک‌کار بوده‌است، برای نمونه از آن در حل معادلهٔ شرودینگر یا در مطالعهٔ انرژی و پیوند و در نهایت پیشرفت دانش مکانیک کوانتوم نقش کلیدی داشته‌است. گاز هیدروژن (با نماد H۲) نخستین بار در سدهٔ ۱۸ میلادی به صورت آزمایشگاهی از واکنش اسیدهای قوی با فلزهایی مانند روی بدست آمد (۱۷۶۶ تا ۱۷۸۱). هنری کاوندیش نخستین کسی بود که دریافت گاز هیدروژن برای خود، یک مادهٔ جداگانه‌است.[۶] و از سوختن آن آب پدید می& ...

هلیوم

هلیوم هِلیوم یا هلیم (Helium) با نشان شیمیایی He یک عنصر شیمیایی با عدد اتمی ۲ و وزن اتمی ۴٫۰۰۲۶۰۲ است. این عنصر، بی‌بو، بی‌رنگ، بی‌مزه، غیرسمّی، از دیدگاه شیمیایی بی‌اثر و تک اتمی است که در جدول تناوبی در بالای گروه گازهای نجیب جا دارد. دمای ذوب و جوش این ماده در میان دیگر عنصرها بسیار پایین است به همین دلیل در دمای اتاق و البته در بیشتر موارد به صورت گازی است مگر شرایط بسیار ویژه‌ای بر آن گذرانده شود. هلیوم بعد از هیدروژن دومین عنصر سبک کیهان است و از لحاظ فراوانی هم باز بعد از هیدروژن در جایگاه دوم قرار می‌گیرد گرچه باوجود کاربردهای بسیار مهم و حیاتی که دارد بر روی زمین بسیار کمیاب است. نزدیک به ۲۴٪ از جرم گیتی سهم این عنصر است که این مقدار بیش از ۱۲ برابر ترکیب تمام عنصرهای سنگین است. هلیوم به همان صورت که در خورشید و مشتری یافت می‌شود در جهان پیدا می‌شود و این به دلیل انرژی بستگی (به ازای هر هسته) بسیار بالای هلیوم-۴ نسبت به سه عنصر دیگر پس از آن در جدول تناوبی است. بیشتر هلیوم موجود در گیتی، هلیوم-۴ است و گمان آن می‌رود که در جریان مه بانگ پدید آمده باشد. امروزه با کمک واکنش‌هایهمجوشی هسته‌ای در ستاره‌ها، گونه‌های تازه‌ای از هلیوم ساخته شده‌است. واژهٔ هلیوم از واژهٔ یونانی هلیوس به معنای «ایزد خورشید» گرفته شده‌است. زمانی که هنوز هلیوم شناخته نشده بود، ستاره‌شناس فرانسوی ژول ژانسن در جریان خورشیدگرفتگی سال ۱۸۶۸ برای نخستین بار در طیف‌سنجی نور خورشید، خط زرد طیفی هلیوم را دید؛ برای همین، هنگامی که از نخستین کسانی که هلیوم را شناسایی کردند یاد می‌شود نام ژول ژانسن در کنار نام نورمن لاکیر جای می‌گیرد. در جریان همان خورشیدگرفتگی، نورمن لاکیر پیشنهاد کرد این خط زرد می‌تواند به دلیل یک عنصر تازه باشد. دو شیمیدان سوئدی با نام‌های پر تئودر ک ...

اکسیژن

پروپان

پروپان پروپان(به انگلیسی: Propane)،از گازهای طبیعی (گاز طبیعی حدود 90% شامل گاز متان , 5% گاز پروپان , 5% گاز های دیگر می باشد که پروپان از سایر گاز ها در کارخانه های فرآوری گاز طبیعی جدا می شود) و چاه های نفت (قطعات گوناگون نفت در پالایشگاه ها از یکدیگر جدا می شود) استخراج و بوجود آمده است. گاز پروپان محصول جانبی فرآوری گاز طبیعی و تصفیه ی نفت خام می باشد که تحت فشار به مایع تبدیل می شود. گاز پروپان مایع در تانک حمل شده و سپس در سیلندر بعنوان سوخت ذخیره می شود. محتویات ۱کاربردهای گاز پروپان ۲ترکیبات گاز پروپان ۳اطلاعات ایمنی گاز پروپان ۴فروش گاز پروپان ۵استاندارد رنگ سیلندر گاز پروپان ۶استاندارد شیر سیلندر گاز پروپان ۷منابع کاربردهای گاز پروپان 1. استفاده از گاز پروپان بعنوان سوخت پاک در صنایع نظامی ، کشاورزی ، دامداری ، مرغداری ، کوره های سفال و آجرپزی ، کارخانه های تولید شیشه و سوخت اتومبیل. 2. استفاده از گاز پروپان برای خشک کردن غلات. 3. استفاده از گاز پروپان جهت پخت‌وپز. 4. استفاده از گاز پروپان در انواع شناورها در دریا و سکوهای نفتی، گازی و پروژه های دریائی و خشکی. 5. استفاده از گاز پروپان در صنایع جوشکاری. 6. استفاده از گاز پروپان در خوارک پتروشیمی ها جهت تولید محصولات با ارزش تر… 7. استفاده از گاز پروپان در اسپر های مطبوع کننده هوا. 8. استفاده از گاز پروپان در سیتم های تهویه مطبوع (در این فرایند پروپان با نام تجاری R-290 شناخته شده و به فروش می رسد.) 9. استفاده از گاز پروپان در بالن های هوای گرم. 10. استفاده از گاز پروپان در صنعت فیلم سازی (جهت ایجاد صحنه های اکشن و انفجار.) 11. استفاده از گاز پروپان در آزمایشگاه ها و مراکز تحقیقاتی. 12. استفاده از گاز پروپان در کابل سازی ها. 13. استفاده از گاز پروپان در تولید و تست تجهیزات گرمایشی. ترکیبات گاز پروپان در صنعت از گاز پروپان هم بصورت خالص و هم به صورت ترکیب با گازهای دیگر استفاده می شود . یکی از معروفترین و پرکاربردترین ترکیبات گاز پروپان مخلوط گاز پروپان با متان است که با نام تجاری G21 به فروش می رسد و در تست های مربوط به سیستم های گرمایشی بسیار پرکاربرد است . مخلوط گازی G21 از 13% گاز پروپا ...

سولفید هیدروژن

سولفید هیدروژن سولفید هیدروژن (به انگلیسی: Hydrogen sulfide) گازی است بی رنگ، سمی و آتشگیر که بوی آن شبیه به بوی تخم مرغ فاسد است. این گاز به صورت گاز فاضلاب و متعفن همراه با ایجاد خفقان شناخته می‌شود. محتویات ۱سایر اسامی ۲در طبیعت ۳تولید ۴در صنعت ۵تأثیر بر سلامت ۶تنظیم فشار خون ۷منابع سایر اسامی اسید سولفیدریک، هیدروژن سولفوره، هیدرو سولفوریک اسید، گاز فاضلاب، گاز ترش، گاز مرداب در طبیعت گاز سولفید هیدروژن به‌طور طبیعی در نفت خام، مخازن گاز طبیعی، گازهای آتشفشانی و چشمه‌های آب گرم وجود دارد. تولید در آزمایشگاه گاز هیدروژن سولفید را از واکنش هیدروکلریک اسید با آهن (ll)سولفید به دست می‌آورند. FeS 2 HCl → FeCl2 H2S در صنعت این گاز می‌تواند در نتیجه فرایندهای زیر تولید گردد: تجزیه بقایای انسانی و حیوانی در نتیجهٔ فعالیت‌های باکتریایی فعالیت‌های صنعتی نظیر فرآوری مواد غذایی کوره‌های زغال سنگی صنایع کاغذ سازی صنایع نساجی تأسیسات تصفیه فاضلاب صنایع تولید گوگرد طرح‌های تولید قیر و آسفالت صنایع دباغی تأثیر بر سلامت گاز سولفید هیدروژن بسیار سمی است. این گاز از طریق ممانعت در عملکرد آنزیم سیتوکروم اکسیداز مانع جذب اکسیژن می‌گردد. تماس کوتاه مدت (حاد) با سولفید هیدروژن باعث ایجاد سوزش و حساسیت در حلق، بینی، چشم و ریه‌ها می‌گردد. تماس با غلظت‌های بالاتر آثار جدی بر سلامت به جا گذاشته و منجر به مرگ می‌گردد. تنظیم فشار خون پژوهشگران در آمریکا و کانادا نشان دادند که سولفید هیدروژن توسط آنزیم خاصی موسوم به CSE تولید می‌شود و متوقف کردن فعالیت این آنزیم می‌تواند باعث بالا رفتن فشار خون شود. به‌علاوه با این اقدام به رگ‌های خونی در موش‌های آزمایشگاهی نیز آسیب وارد می‌شود. محققان با استفاده از دانش ژنتیک و دستکاری ژن‌ها، موش‌هایی را متولد کردند که میزان اندکی آنزیم CSE تولید می‌کردند و در نتیجه سطح ...

دی اکسید کربن - گاز کربنیک

بوتان

بوتان بوتان(به انگلیسی: Butane)، یکی از ترکیبات هیدروکربنی است که چهار اتم کربن دارد. این گاز در دو ایزومر نرمال و ایزوبوتان ساخته می‌شود. گاز بوتان محصول پالایشگاه است. مشخصات فیزیکی در حالت مایع سبک‌تر از آب (چگالی نسبت به آب ۵۸ صدم) و در حالت گاز سنگین‌تر از هوا (تقریباً ۲) می‌باشد. نقطه تبخیر آن تقریباً ۰/۵- درجه سانتیگراد بوده و[۳] ارزش حرارتی هیدروکربن بوتان برابر با ۲۸۵۰۰ کیلو کالری بازای هر مترمکعب آن می‌باشد. از اختلاط ۵۰ تا ۹۰ درصد این گاز با گاز پروپان، گاز طبیعی مایع به دست می‌آید.[۴] بوتان (هیدروکربن) نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] Butane[۱] دیگر نام‌ها[نهفتن] n-Butane[نیازمند منبع] E943a[نیازمند منبع] شناساگرها شماره ثبت سی‌ای‌اس ۱۰۶–۹۷–۸ پاب‌کم ۷۸۴۳ کم‌اسپایدر ۷۵۵۵ UNII 6LV4FOR43R شمارهٔ ئی‌سی 203–448–7 شمارهٔ یواِن 1011 KEGG D03186 MeSH butane ChEBI CHEBI:37808 ChEMBL CHEMBL۱۳۴۷۰۲ شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس EJ4200000 مرجع بیلشتین 969129 مرجع جی‌ملین 1148 جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1 SMILES [نمایش] InChI [نمایش] خصوصیات فرمول مولکولی C۴H۱۰ جرم مولی ۵۸٫۱۲ g mol−1 شکل ظاهری Colorless gas بوی Odorless چگالی 2.48 mg mL−1 (at 15 °C) دمای ذوب −۱۴۰ تا −۱۳۴ درجه سلسیوس; −۲۲۰ تا −۲۰۹ درجه فارنهایت; ۱۳۳ تا ۱۳۹ کلوین دمای جوش ‎-1-1 °C, 272-274 K, 30-34 °F انحلال‌پذیری در آب 61 mg L−1 (at 20 °C) log P 2.745 ترموشیمی ظرفیت گرماییویژه C 98.49 J K−1 mol−1 آنتالپی استانداردتشکیل &Del ...

اسید نیتریک

اسید نیتریک اسید نیتریک در سده شانزدهم برای جداسازی طلا از نقره استفاده می‌شد. اسید نیتریک را از شوره به دست می‌آورند؛ بدین طریق که سولفات آهن یا زاج را در حالت گرم روی شوره اثر می‌دادند. این طریقه تولید نشان می‌دهد که شوره مصرفی، خالص بوده‌است. به ترکیبی از دو ماده، کمی ماسه، آهک یا سفال شکسته می‌افزودند؛ ماده به دست آمده را در یک شیشه کوچک درب دار می‌ریختند. این شیشه‌ها را در کوره آهک پزی می‌گذاشتند که می‌توانست دو ردیف از این شیشه‌ها را که هر ردیف چهار تا شیشه بود در برگیرد. این شیشه‌ها را تا گردن در خاک یا خاکستر، که سبب پخش گرما و جلوگیری از ترک برداری شیشه می‌شد، قرار می‌دادند. از در پوش شیشه‌ها لوله‌هایی خارج می‌شد که به همین تعداد شیشه‌های مایع کننده، بر روی سکویی خارج از کوره متصل بودند. همه اتصالات بدقت آب بندی می‌شدند. حرارت نخست معتدل بود تا ماده خام درون شیشه‌ها خشک شود، سپس هر شش ساعت به شش ساعت حرارت را زیاد می‌کردند، گازهای نیترو به وسیلهٔ آب تبلور نمکها، به خارج کشیده می‌شد. هر وقت رنگ محصول تقطیر نشان می‌داد که تجزیه به پایان رسیده‌است، حرارت را به تدریج کم می‌کردند. روش سولفات آهن باز بوسیله گلوبر شرح داده شده‌است. این روش بدون شک تا آغاز سده هجدهم، تنها روش مورد استفاده برای تولید نیتریک اسید بوده‌است. انگلیسی‌ها و هلندی‌ها تا مدت‌ها بعد هم از روش سولفات آهن استفاده می‌کردند؛ اما در فرانسه روش آلومین جای آن را گرفت. در سده پیش، تولید کنندگان اسید نیتریک گمان می‌بردند که بازده تولید با روش آلومین از بازده آن با سولفات آهن کمتر است. کمی پس از آن نظر مخالف غلبه یافت بدون اینکه معلوم شود که برپایه کدام مشاهدات این تغییر عقیده ایجاد شده‌است. بدیهی است که کار آزمایشگاهی در این عمل بی تأثیر بوده‌است. محتوای کتابهای شیمی شامل دستورهای نسخه مانندی است که مؤلفان آن‌ها از عمل کنندگان دریافت داشته‌اند. گویا تغییرات در روشهای سنتی در نتیجه ایجاد بازار بهتر و تقاضاهای بیشتر بوده‌است. اسید نیتریک خالص (HNO3) در 41.6- درجه سانتی&z ...

هیدروکلریک اسید

هیدروکلریک اسید هیدروکلریک اسید یک محلول شفاف، بی‌رنگ و بسیار تند بو از هیدروژن کلرید (HCl) در آب است. یک اسید معدنی بسیار خورنده و یک اسید قوی با استفاده‌های صنعتی زیادی است. هیدروکلریک اسید به‌طور طبیعی در اسید معده یافت می‌شود. پی‌اچ (pH) این اسید بین ۰ تا ۲ می‌باشد. هیدروکلریک اسید از قدیم به نام‌های اسیدم سالیس، موریاتیک اسید و جوهر نمک معروف بوده و از ویتریول (سولفوریک اسید) و نمک طعام به دست آمد. هیدروکلریک اسید آزاد ابتدا در قرن شانزدهم توسط آندریاس لیباویوس رسماً معرفی شد. بعدتر، توسط شیمیدان‌هایی مثل ژوهان رودولف گلابر، جوزف پریستلی و همفری دیوی در تحقیقات علمی شان مورد استفاده قرار گرفت. با آغاز تولید گسترده در انقلاب صنعتی، هیدروکلریک اسید در صنایع شیمیایی به عنوان یک واکنش گر ناب در تولید مقیاس بزرگ وینیل کلرید برای پلاستیک وی.وی.سی، و MDI/TDI برای پُلی اُورِتان مورد استفاده قرار گرفت. کاربری‌های زیادتری هم در مقیاس کوچک دارد که شاملخانه‌داری، ساخت ژلاتین و دیگر افزودنی‌های غذایی، رسوب‌زدایی و چرم سازی می‌باشد. حدود ۲۰ میلیون تن از هیدروکلریک اسید سالانه در جهان تولید می‌شود. همچنین گفته می‌شود جابر بن حیان این اسید را کشف کرده‌است. از این اسید برای جرم‌گیری از سطوح مختلف استفاده می‌شود. هیدروکلریک اسید در معده نیزوجود دارد و به هضم غذا کمک می‌کند. تنفس بخارات هیدروکلریک اسید خطرناک است و به دستگاه تنفسی آسیب می‌رساند و اگر قطره‌ای از آن بر روی پوست بدن بچکد تولید تاول و حتی جراحات عمیق می‌نماید ودرچنین مواردی باید بلافاصله با محلول قلیایی رقیق مانند محلول سودا یا جوش شیرین اثر اسید را خنثی کرد. گفته شده که جابر بن حیان هیدروکلریک اسید و اسیدهای دیگری مانند نیتریک اسید، سیتریک اسید (جوهر لیمو) و استیک اسید (جوهر سرکه) را می‌شناخته و ویژگی‌های آن‌ ...

استیلن

استیلن استیلن، یا اتین کوچک‌ترین عضو خانوادهٔ آلکین‌های هیدروکربنی است که از دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن که با هم پیوند سه‌گانه دارند ساخته شده‌است. به خاطر وجود این پیوند سه‌گانه، استیلن جزو مواد شیمیایی اشباع نشده شناخته می‌شود. استیلن در صنعت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به عنوان ماده اولیه و پیش ماده در سنتز و تهیه مواد شیمیایی مختلف مورد نیاز می‌باشد. از این رو، روشهای صنعتی زیادی برای تولید انبوه این ماده ابداع شده است. این ماده قابل نگهداری و قابل حمل است. روش‌های صنعتی فرآوری استیلن کاربید کلسیم از واکنش آهک و زغال کک در دمای بالا (با استفاده از کوره‌های الکتریکی) تهیه می‌شود. CaO 3C → C2Ca H۲O → H-C≡C-H از اکسید شدن جزئی و محدود متان در دمای بالا نیز استیلن در اشل صنعتی تولید می‌شود. با این روش صنعتی، ضمن این که استیلن سنتز می‌شود، گازهای با ارزش هیدروژن و منوکسید کربن نیز تولید می‌شود که اهمیت سنتزی فراوان دارد (به عنوان مثال در سنتز متانول مورد استفاده قرار می‌گیرند). ۶CH4 O۲ → ۲CO 10H۲ ۲H-C≡C-H از اکسید شدن متان در دمای حدود ۱۵۰۰ درجه سانتی‌گراد و در مدت زمان بسیار کوتاه ۰٫۱ ثانیه نیز استیلن و هیدروژن تولید می‌گردد. ۲CH۴ → H-C≡C-H ۳H۲ در حال حاضر روش مرسوم تولید استیلن، تماس کاربید کلسیم با آب است. CaC2 2 H۲O → Ca(OH)2 H-C≡C-H Heat این کاردر ژنراتورهای مخصوصی انجام می‌گیرد. شایان ذکراست که دمای شعله استیلن نسبت به اتیلن واتان بالاتر است به همین علت از استیلن درصنایع جوشکاری استفاده می‌شود. استیلن به سه دسته حقیقی/نیمه حقیقی وغیر حقیقی دسته‌بندی میشوندوهمچنین خاصیت اسیدی استیلن نسبت به اتیلن واتان بیشتربوده وخاصیت الکترون خواهی بالاتری دارد. Acetylene نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] Acetylene نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی[نهفتن] Ethyne[۱] شناساگرها شماره ثبت سی‌ای‌اس ۷۴–۸۶-۲ ...

اتیلن

اتیلن اتیلن، ساده‌ترین هیدروکربن غیر اشباع بوده و اولین عضو از گروه آلکنها می‌باشد. فرمول شیمیایی آن C2H4 بوده، بین دو اتم کربن پیوند دوگانه وجود دارد. به دلیل وجود این پیوند دوگانه، اتیلن ایزومر صورت‌بندی ندارد، یعنی دو نیمه مولکول نمی‌توانند با چرخش حول پیوند دوگانه، صورت‌بندی خود را تغییر دهند. اتیلن دارای ساختمان مسطح بوده، زاویه بین دو اتصال کربن-هیدروژن، ۱۱۷ درجه می‌باشد. یعنی مقداری بسته‌تر از زاویه ۱۲۰ درجه که برای هیبریداسیون sp2 مناسب می‌باشد. اتیلن گازی بیرنگ و آتش‌گیر به‌شمار می‌رود و در ترکیب نفت و گاز طبیعی یافت می‌شود. محتویات ۱تاریخچه ۲روش‌های تولید ۳واکنش‌های شیمیایی مربوطه ۴کاربردها ۵نحوه شناسایی ۶منابع تاریخچه در سال ۱۷۹۵، اتیلن را گاز اولفین می‌نامیدند. اولین سنتز ترکیبات اتیلن (دی کلرو اتان) در سال ۱۷۹۵ توسط شیمیدان هلندی انجام شد. در اواسط قرن ۱۹ به علت اینکه C2H4 یک هیدروژن از C2H5 اتیل کم داشت، پسوندهای ene (از ریشه یونانی) به آخر اتیل اضافه کرده و از آن به بعد گاز اولفین را اتیلن می‌نامند. تا سال ۱۸۵۲ در متون علمی واژه اتیلن استفاده می‌شد. در سال ۱۸۶۶ «هافمن» شیمیدان آلمانی، سیستم نامگذاری هیدروکربنها را بر پایه آلکان بنا نهاد. در این سیستم، هر هیدروکربنی که از آلکان مربوطه دو هیدروژن کمتر داشت، آلکن با فرمول CnH2n و اگر چهار هیدروژن از آلکان مربوطه کم داشت آلکین CnH2n-2 نامیده می‌شود. طبق این نامگذاری، اتیلن به اتن تغییر نام یافت. انجمن بین‌المللی شیمیدانها در سال ۱۸۹۲ این نام را وارد نامگذاری آیوپاک کردند و از آن تاریخ تا امروز، این نام در متون علمی و کتاب‌های درسی و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. جرم مولکولی این ترکیب ۰۵/۲۸گرم بر مول و چگالی آن ۲۶/۱ گرم بر لیتر می‌باشد. قابلیت انحلال آن 250mL در یک لیتر آب صفر درجه است. نقطه ذوب آن °41.04K و نقطه جوش آن °169.4K و حد انفجارش ۲٫۷ تا ۳۶٪ در هواست. ر ...

آمونیاک

آمونیاک آمونیاک (به انگلیسی: Ammonia)با فرمول شیمیایی NH3، در هوای شهرها و مجاورت توالت‌ها وجود دارد. در طبیعت از تجزیهٔ مواد آلی ازت دار هم‌چون اوره ادرار به‌دست می‌آید. رومی‌های باستان آمونیوم کلرید را به عنوان پول و سپرده استفاده می‌کردند. آن‌ها سنگ آمونیوم را از مکانی به نام پرستشگاه ژوپیتر یا همان لیبی جدید جمع‌آوری می‌کردند. اما آمونیاک به شکل نمک آمونیاک نخستین بار توسط شیمیدان جابر بن حیان (شیمی‌دان ایرانی) Geber در قرن ۸ شناخته شد.[۶] محتویات ۱ساختار مولکولی ۲خواص شیمیایی ۲.۱خصلت بازی ۳تولیدگاز آمونیاک ۳.۱روش‌های صنعتی ۴کاربرد ۵منابع ساختار مولکولی مولکول آمونیاک از یک اتم نیتروژن و سه اتم هیدروژن متصل به آن تشکیل شده‌است. با توجه به وجود یک جفت الکترون ناپیوندی بر روی نیتروژن، این مولکول ساختار هرم مثلثی دارد و زوایای پیوند کم‌تر از ۱۰۹ درجه هستند.[۷] مولکول آمونیاک یک مولکول قطبی است که می‌تواند با خودش و بسیاری مولکول‌های دیگر، پیوند هیدروژنی برقرار نماید. خواص شیمیایی خصلت بازی آمونیاک طبق نظریه‌های اسید و باز برونستد-لوری و لوویس، یک ترکیب بازی محسوب می‌شود. pH محلول آبی آن هم بیش‌تر از ۷ است که این واقعیت را آشکار می‌سازد. واکنش زیر، خصلت بازی مولکول آمونیاک را توضیح می‌دهد:[۸] واکنش تفکیک بازی آمونیاک: (NH3(aq) H2O(l) → NH4 (aq) OH–(aq تولیدگاز آمونیاک روش‌های صنعتی مهم‌ترین روش صنعتی تولید آمونیاک، فرایند هابر نام دارد که شامل تهیة آمونیاک از عناصر سازندة آن می‌باشد. در این روش، گازهای نیتروژن و هیدروژن در دمای بالا و در فشار زیاد با هم واکنش می‌دهند و آمونیاک را تولید می‌کنند. کاتالیزگرهای مختلف هم به سهولت این واکنش کمک می‌نمایند.[۹] کاربرد از موارد استفادهٔ آمونیاک می‌توان به استفاده در تهیهٔ کودهای شیمیایی، یخ سازی، اسید نیتریک، سایر ترکیبات نیتروژنه، مواد م ...

اتان

اتان اتان (به انگلیسی: Ethane)، یک ترکیب شیمیایی با فرمول C2H6 است که در گروه هیدروکربنی آلکان‌ها قرار می‌گیرد و دو کربن است و در شرایط STP گازی بدون رنگ است. این گاز در گاز طبیعی وجود دارد و با پالایش آن اتیلن (اتن) بدست می‌آید. اولین بار در سال ۱۸۳۴ توسط مایکل فارادی از طریق الکترولیز پتاسیم استات بدست آمد. اتان نام‌گذاری آیوپاک[نهفتن] Ethane شناساگرها شماره ثبت سی‌ای‌اس 74-84-0 پاب‌کم 6324 کم‌اسپایدر 6084 شمارهٔ ئی‌سی 200-814-8 شمارهٔ یواِن 1035 ChEMBL CHEMBL135626 شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس KH3800000 جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1 SMILES [نمایش] InChI [نمایش] خصوصیات فرمول مولکولی C2H6 جرم مولی 30.07 g/mol شکل ظاهری colourless gas چگالی 1.282 kg/m3(15 C gas 1 atm)546.49 kg/m3(liquid at b.p.1 atm) دمای ذوب -181.76 °C (89.34 K) دمای جوش ‎-89 °C (184 K) انحلال‌پذیری در آب very low اسیدی (pKa) 50 خطرات MSDS ICSC 0266 شاخص ئی‌یو 601-002-00-X طبقه‌بندی ئی‌یو Highly flammable (F ) کدهای ایمنی R۱۲ شماره‌های نگهداری S۲, S۹, S۱۶, S۳۳ لوزی آتش 4 1 0 نقطه اشتعال -135 °C دمای خودآتشگیری 472 °C محدودیت‌های انفجار 3.0–12.5% ترکیبات مرتبط مرتبط با آلکان‌ها متانپروپان به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) Infobox references منابع https://fa.wikipedia.org/wiki/ ویکی‌پدیای انگلیسی

آرگون

آرگون آرگون با علامت اختصاری Ar در جدول عناصر دارای شماره اتمی ۱۸ است. این عنصر در گروه ۱۸ (گازهای پتاسیم استات) قرار دارد. از این رو، هیچ ترکیبی از آن به صورت طبیعی وجود ندارد. گاز آرگون در اتمسفر زمین تا حدود ٪۱ موجود است. بیشتر این حجم آرگون، آرگون-۴۰ است که ازواپاشی پتاسیم-۴۰ در جو بر اثر پرتوهای کیهانی تولید شده‌است. در جهان، آرگون-۳۶ بسیار فراوان‌تر از آرگون-۴۰ است. زیرا از محصولاتسنتز هسته‌ای ستاره‌ای در ابرنواخترها می‌باشد. آرگون از واژه‌ای یونانی به معنی تنبل یا غیرفعال گرفته شده‌است. دلیل این نام‌گذاری، بی‌اثر بودن آرگون و عدم فعالیت شیمیایی آن است. برای استفاده صنعتی، آرگون را به روش تقطیر جزء به جزء، از هوای مایع جداسازی می‌کنند. آرگون برای به وجود آوردن نورهای زنده استفاده می‌شود. همچنین دارای مصارفی در صنایع جوشکاری، طیف‌بینی و تولید تیتانیوم نیز می‌باشد. محتویات ۱مشخصات ۲تاریخچه ۳فراوانی ۴ایزوتوپ‌ها ۵ترکیبات ۶طرز تهیه ۷احتیاط ۸کاربرد ۹نگارخانه ۱۰منابع مشخصات انحلال‌پذیری آرگون در آب، تقریباً مشابه اکسیژن است. در هر دمایی، بی‌رنگ و بی‌بو، غیرآتش‌گیر و غیر سمّی است.[۲] آرگون در شرایط معمول، واکنش شیمیایی انجام نمی‌دهد و هیچ ترکیب شیمیایی پایدار تأیید شده‌ای در دمای اتاق، شکل نمی‌دهد. در سال ۲۰۰۰ پژوهش‌گرانی از دانشگاه هلسینکی، نخستین مشاهده تشکیل ترکیب شیمیایی توسط آرگون را گزارش دادند. در این پژوهش، ماده آرگون فلوروهیدرید (HArF) ساخته شد که در دمای پایین‌تر از ۱۷ کلوین پایدار بود.[۳] بر پایه محاسبات نظری، پیش‌بینی می‌شود که بعضی از ترکیبات شیمیایی دارای آرگون می‌توانند در شرایط معمول، پایدار باشند.[۴] ولی تاکنون روشی برای تولید این ترکیبات ارائه نشده‌است. تاریخچه هنری کاوندیش در سال ۱۷۸۵ احتمال وجود آرگون در هوا را گزارش کرد. ولی برای نخستین بار، جان استرات و ویلیام رمزی در ۱۸۹۴ توانستند آرگون را از هوا ج ...